Een droge mat.

Het is vrijdag 22 maart en had besloten ondanks de kou toch maar eens het weer gaan te proberen om te kijken als ik nog een karper op de mat kon krijgen. Eenmaal bij de put te zijn aangekomen stond er in eerste instantie een matige oosten wind, en dat beviel me eerlijk gezegd prima. Even later liet ik de temperatuur meter het water in glijden en kwam op verschillende dieptes niet verder dan 3 a 4 graden.

De dagtemperatuur was de gehele dag rond een graad of vier, besloot om maar eens een hengel op het diepste gedeelte van de put te deponeren en de andere op een diepte van rond de 60cm. Rond kwart over tien had ik alles zoals ik wenste en was het een kwestie van wachten, een kwartier later komt een oude bekende aanrijden en verklaarde me voor gek dat ik met die koude oosten wind aan het vissen was geslagen, waarop ik hem als antwoord gaf met het gezegde,”wie niet waagt wie niet wint” en al snel zijn auto induikt en met zijn dunne flodderjasje aan vertrekt.

Elke karpervisser is gewend aan een droge mat

Dacht bij me zelf, he he eindelijk tijd voor een bak koffie en een dikke gevulde koek die ik had meegenomen. Rond half twaalf lijkt het toch te gaan gebeuren, de waker komt vanaf de grond pijlsnel de lucht in maar blijft net voor het eerste startoog stilstaan, dus over met de pret. 

Rond half twee verplaats ik de beide hengels van plek om te kijken als daar de karpers zich ophouden en zeker met dat koude water doe ik dat altijd. Vaak leverde dat vis op maar nu bleef de mat droog, rond kwart over vier is het tijd geworden om weer in te pakken, want ja we lussen zelf ook wel wat en dan moet je er wel op tijd bij zijn.

Ondanks alles een mooie visdag gehad al begon de wind na drie uur flink aan te zetten, ja en zo zie je maar weer, nu in 2013 in een dik vispak terwijl we vorig jaar al in het t’shirt zaten. Maar goed nu maar weer wachten op betere tijden.