Het vissen is voor velen een mooie uitlaatklep.

Al heel wat jaren ben ik een actief karpervisser en kom je gedurig mensen tegen die om een praatje verlegen zijn. Onder de vissers zijn mensen die deze hobby als een uitlaatklep gebruiken, als ze een keer aanvoelen dat je ook graag een praatje wilt maken dan komen er heel wat onderwerpen voorbij. 

Zo heb ik al wel mensen meegemaakt die hun hele leven bloot gaven, je kunt wel zeggen van tafel tot bed, is dit raar aan de waterkant?,nee, vindt het zelf van niet, je kunt dan merken dat ze ergens mee zitten, en pakken dan op deze manier hun kans om zich te uiten. 

Maar het mooiste van alles is dat ook vele voorbijgangers die zo maar even met de fiets hun rondje rijden uit nieuwsgierigheid even van de het zadel stappen en vragen, al iets gevangen meneer? lief en leed begin je elkaar te kennen en is het vissen even niet belangrijk meer, dan wordt er over de plaatselijke politiek gesproken of een brand die in de stad of dorp heeft plaats gevonden. ook die mensen leven met iets wat ze graag aan de visser kwijt willen. Soms moet je er zo een eind aanbreien want anders zijn ze er morgen nog, en kom je helemaal niet aan vissen toe. Zo heb ik zelf al heel veel bijzondere dingen meegemaakt langs de waterkant waar ik nu een tipje van de sluier zal lichten. Het is al heel wat jaren geleden toen ik op een bekende put aan het vissen was nabij Kampen. 

Een fanatieke karpervisser kwam naar me toe en was al snel te merken dat dit een jongen

was die zogenaamd de hele wereld wel aankon. Nachtvissen was zijn specialiteit en trok zich van de buitenwereld niet veel aan. Nadat ik hem daarna nog vele malen ontmoette liet hij weten verkering te hebben en liet hij tussen neus en lip door weten, deze hobby halen ze mij nooit weer af, totdat het moment een jaar later kwam. Hij wilde namelijk graag trouwen, en stelde het meisje hem uiteindelijk voor de keus, stoppen met karpervissen of samen verder in het leven. Op de bewuste zaterdag morgen komt hij naar me toe, en geeft mij een hand, en zegt het volgende, " Evert ik had wel eens een grote mond maar heb toch besloten om te stoppen met karpervissen, want ga namelijk trouwen". 

Zo zie je maar weer dat een uitlaatklep ook wel eens anders uit kan pakken, maar vind ik zelf dat het vissen een sociaal gebeuren blijft, je komt er van allerlei mensen tegen die in zijn voor een praatje en dat heeft wel iets, daarvoor hoef je helemaal geen visser te zijn.