EENMIXVAN.

Een lang weekend was vriend Harry van Putten samen met zijn vrouw te gast op vakantiepark het Bergumermeer in Friesland. Ken Harry al heel wat jaren en hebben we samen ook al heel wat uren doorgebracht aan de waterkant. In het verleden was het samen vissen in de zomermaanden op zowel de dinsdag of de donderdagavond. Wat hebben we een lol gehad ook in die tijd. Maar door de drukke werkzaamheden kwam de geboren Oldebroeker niet meer aan het vissen toe. De Feederhengel kwam in de schuur te staan maar werd in 2014 weer van stal gehaald. Van Putten pakte de draad weer op en zat weer prins eerlijk af en toe aan de waterkant, genieten van de natuur maar ook als doel om eens weer een mooie voorn of brasem aan de haak te slaan, en met succes. Zoals u eerder heeft kunnen lezen was ik veertien dagen te vinden in het hoge noorden waar ik samen met vrouw lief dit jaar voor de twaalfde keer te vinden was. Wij voelen ons op vakantiepark Bergumermeer als een kind aan huis en zitten ook op een pr

Al heel wat jaren gaan we op vakantie op het prachtige vakantiepark het bergumermeer in Friesland. Heel wat jaren zitten we dan ook in huisje achttien dat kort aan het Prinses Margrietkanaal staat.  In 2013 heb ik daar 14 dagen lang op karper gevist, maar had voor mezelf besloten om het dit jaar eens op een andere wijze te doen. De keus was nu, op grote brasem vissen, zo kom je in een hele andere wereld. Had al zeer snel contact met Chris uit Katwijk ( zie foto) die ook een verwoed witvisser bleek te zijn en zijn nodige materialen had mee gebracht. Ook Henri en Jan uit Veenendaal kwamen even later er bij, die waren meer gespecialiseerd in het vissen met de vaste hengel. Dat dit kanaal veel verandering met zich mee heeft gebracht was al snel duidelijk. Zeer helder water en het vangen van gondels deed als snel stof tot nadenken, zeker bij Henri en zijn schoonvader Jan. En daarbij komt ook nog dat er zeer veel grote vrachtschepen aan ons voorbij kwamen. Maar goed dit was iets w

Zoals jullie wel weten is de naam van EENNMIXVAN niet voor niets ontstaan. Al ruim drieënveertig jaar vis ik al op karper en blijft het altijd nog een must om te doen. Bij mij is karpervissen van alle formaat, dat wil dus zeggen, dan met de pen, dan is het weer met de feederhengel en zoals velen doen, ook statische vissen. Experimenteren zit in mijn bloed, soms levert het wat op, maar je zit er ook wel eens naast. We zijn er samen wel over eens dat er geen wondermiddelen bestaan, de karper is de meest slimste vis op aarde, zeg ik altijd maar.  Ik zeg wel eens, dat ze net een ezel zijn, ze laten zich niet altijd stoten tegen de zelfde steen, en daar zit veel waarheid in.  Daarom is deze takt van sport zo mooi want je blijft er mee bezig. Zo heb ik onlangs eens weer de feeder gepakt met de method , wat de laatste jaren ook zeer gewild is om te doen.  Op de method zette ik zeer zoet voer, en in de PVA een aantal 10mm boilies die ik even aan de haak vast zet, nu komt het, de onde

De twaalfde wedstrijd om het Nederlandse jeugd kampioenschap is voor Robert Fobbe dramatische verlopen op het circuit van Winterswijk, dit werd veroorzaakt door de rode vlag situatie die nodig was in de 1e manche. De pech begon voor de 14-jarige motorcrosser uit het ‘t Loo/Oldebroek al in de tijdtraining. Fobbe kreeg na twee ronden al te maken met een lekke band, en moest na het herstel hiervan flink de gashendel opendraaien maar meer dan een elfde tijd was niet haalbaar voor Robert. In de 1e manche was de start van de Fobbe Campers rijder niet helemaal super, maar probeerde Fobbe weer in de kop van het veld te komen. Even later kwam Robert alweer als achtste door en werd daarna door de wedstrijdleiding de rode vlag gegeven. Daarna werd besloten dat er geen herstart meer zou plaats vinden. Alleen werd een rare beslissing genomen en wel dat de uitslag twee ronden naar voren werd gehaald, er ontstond in het hele deelnemersveld een gevoel van ongeloof, en daar baalde Robert ook fl

Wat hebben we als karpervissers een voorjaar mee gemaakt zeg, de lange kou deed goede vangsten voor de meesten achterwege. Verandering van temperatuur, wind en koude omstandigheden zette sommige karperfanaten aan het denken. Een aantal lieten hun hengels staan waar ze stonden, en een ander trok er weer op uit op maar eens een poging te wagen. Moeder natuur maakte dus de dienst uit ,en ja dan weten we allemaal dat je daar niet tegen op kunt. De zoetwater biggen passen zich daar op aan en wachten alles geduldig af. Dat vindt ik zelf persoonlijk ook het mooist van deze sport, want wij kunnen die vissen niet naar onze hand zetten, en dan is het de kunst om ze alsnog aan het azen te krijgen. Maar daar heb je veel geduld voor nodig, en dat moet je op kunnen brengen.  Ook de paaitijd schoof enigszins op, maar er kwam verlossing, de temperatuur is nu ik dit schrijf als een raket omhoog geschoten, en weet ook menig karperfriek weer een karper te verschalken. Dat geeft weer hoop, maar o