Als kind kwam ik er al. Kunt u dit huisje nog herinneren?

Wist dat er nog fotoś op de plank lagen die voor mij mooie herinneringen heeft voortgebracht. Het waren namelijk de buren van mijn opa en opoe die vele jaren op die plek hebben gewoond en daarna beiden overleden. Mijn vader heeft daarna altijd contact met deze oude buren gehouden en kwamen we samen regelmatig op de koffie. Weet het nog goed als je binnen in dit bijzondere huisje kwam brandden de lampen op petroleum en werd er gekookt op de kachel. Wat ik toen niet wist toen ik voor het eerst koffie nam dat ik geitenmelk in de koffie kreeg, dat was wel even wennen hoor. Misschien zeggen Geertien en Ouwgien u wat en zeker in het dorp Wezep wist iedereen waar je het over had. Geweldige mensen waren het. Bouwplannen: Door de jaren heen kwam het plan van de gemeente om woningen te gaan bouwen wat ( Wezep West) werd genoemd. Ja en toen kreeg men bericht dat het oude huis moest worden afgebroken om plaats te maken voor woningen, maar dat ging niet zo gemakkelijk als men wel dacht. Zelfs kwam er Natuurmonumenten aan te pas en werd het nog een hele touwtrekkerij. In die tijd was de man al overleden en bleef zij alleen achter en maakte zich zorgen over de toekomst. Maar haar dochter wist er wel raad mee en werd de afspraak gemaakt als haar moeder zou overlijden het ouderlijk huis mocht worden afgebroken. Daarna heeft moeder er nog mooie jaren mogen doorbrengen. Voor de rest ging alles door en werd het riool aangesloten maar stond de oude woning tussen het moderne en dat was ook weer zeer bijzonder. Denk terug aan een geweldige tijd en aan twee prachtige mensen waar je altijd welkom was .