Chris Ruiter geduld levert wederom karper op.

Nadat enkele weken geleden de eerste karper van het jaar, het landingsnet in gleed bij de 63-jarige Chris Ruiter is alleen de drive naar de tweede groter geworden.

Zo nu en dan slaat de twijfel toe, maar hoort hij van anderen dat die nog steeds niet van de nul af zijn. Moet zeggen dat het wel een heel bijzonder jaar is aangezien de weersomstandigheden. Al heel wat jaren zit  de Kampenaar aan de waterkant, maar zo als dit is wel heel apart, maar heeft hierdoor wel geleerd dat je veel geduld moet hebben om  een karper aan de haak te slaan.

Geduld levert tweede karper op.

Een zomaar doordeweekse dag in mei pakt Ruiter zijn auto en besluit maar weer eens een put op te zoeken om daar de dag door te brengen, en zeg tegen zichzelf we zien het wel. Dit keer besluit hij om met een hengel te gaan vissen en brengt wat maïs uit blik waarop een waterhoen gelijk een duik onderwater neemt en het nodige oppikt om zijn jongen mee te voeren. 

Sommige karpervissers vervloeken dit soort dieren maar zijn ze ook wel eens nuttig. Want het maakt een karper ook wel eens nieuwsgierig, want nog geen twintig minuten later schreeuwt de pieper het uit en kan voor Ruiter het afdrillen beginnen. Deze vis bood even flink weerstand waarna even later een schub op de mat ligt.

Zo eindelijk na vele uren blanken van Chris is hij weer een vis rijker mede dankzij het lange geduld hebben. Want menig karpervisser had de hengels al in de hoek van de schuur gegooid maar Ruiter niet. Een ding staat vast dat hij alweer bezig is voor de volgende sessie, want nummer drie heeft Chris alweer op het menu staan.