Nieuwsgierige karpervisser kwam bedrogen uit.

Je maakt nog wel eens wat mee aan de waterkant, en dat  overkwam mij ook in 1985 waar ik op een put in Wezep toen in die tijd flink actief was. Had gekozen om op dit prachtige water een jaar te gaan vissen op karper. In die tijd was Pitta hondenbrood mijn favoriete haakaas.

Om de karper te laten wennen aan dit aas was het elke avond wel even een flink aantal voerballen brengen waarna ik na ruim een week echt serieus aan het vissen sloeg, en met succes , en de nodige karpers wist te vangen. Aan de overkant van de put zat toen een man, die elke dag op dat water te vinden was, maar meer brasem uit het water viste dan karper.

Ja en u kunt wel nagaan, dat hij wel erg nieuwsgierig werd, en na een paar uur kwam hij helemaal vanaf de overkant naar mij toe lopen. Eenmaal bij mij op de stek te zijn aangekomen vroeg hij mij, “ik weet niet waar jij mee zit te vissen, want ik vang alleen maar brasem”. het was een gegeven moment zover dat hij de deksel van mijn emmer aftrok, en begon maar eens flink te ruiken. “Machtig wat stinken liet hij weten“, hij wilde natuurlijk heel graag weten wat van een geheim aas ik wel viste, maar hield me toen maar wijselijk stil.

Een week later gebeurde het zelfde weer en dacht, wacht maar even, ik wil toch schik

hebben, en vroeg hij wederom wat van aas het wel was. Ik vertelde hem, het is heel eenvoudig, je doet wat maïsmeel, griesmeel, copra melasse en ochtendmeel voor de kippen door elkaar mengen, en dan heb je een superaas. De man was dol gelukkig en vetrok gelijk huiswaarts om natuurlijk het recept bij de diervoeder winkel op te halen. 

Twee dagen later kom ik terug aan de put en had nog geen tijd om mijn hengels uit te pakken en komt de man hard aanlopen. Hij laat me weten, dat ik een waardeloze kerel was, en liet hem weten ,waarom, Ik vang nu nog meer brasem dan voorheen, en ik hem als antwoord geef, dat hij niet altijd moet geloven wat een ander zegt, en hij teleurgesteld zonder iets te zeggen weg loopt. Inwendig heb ik machtig gelachen en heb ik hem vier maanden later echt verteld, wat daadwerkelijk het juiste aas was. 

Uiteindelijk kon hij de humor er wel van inzien en zei, “ zo komen bij jou de nieuwsgierige karpervissers bedrogen uit”. Het mooie is ook nog dat we samen verschillende malen met elkaar aan de waterkant hebben gezeten, en we flink karper hebben gevangen aan de Wezeper put. Helaas moest hij een aantal jaren later stoppen met het vissen doordat hij rugklachten kreeg, maar zijn dit dingen die je nooit meer vergeet.