De man met maar een doel.

Het is een doordeweekse dag in september van het jaar tweeduizend twaalf waarbij hij weer opzoek gaat naar iets wat hij nog nooit had gezien. Voor velen was het een raadsel waar deze man wel naar opzoek was en werd er veel geroddeld over hem. Hij was vriendelijk en hield van de natuur maar wat wilde deze man nou eigenlijk. Zijn opa scheen dit ook al jaren te hebben gedaan maar wist niemand wat zijn voor en achternaam was.

Toch probeerde verschillende mensen meer duidelijkheid te krijgen maar kwamen er niet echt uit. Het enigste waar ze achter kwamen dat zijn opa veel aan de waterkant bivakkeerde, maar wat moest hij daar toch altijd? Nu wisten ze wel dat zijn kleinzoon het zelfde doel had en ook richting het water liep. Gepakt en gezakt kwam hij aan en zette als eerste zijn stoel maar eens op de juiste plaats. Daarna kwam een grote kan gevuld met koffie en een gevulde koek voor de dag en nam hij rustig de tijd om deze te nuttigen.

Veel nieuwsgierige mensen waren inmiddels ook al gearriveerd om er achter te komen waarom hij echt aan de waterkant aanwezig was. Het duurde niet lang dat hierover nu echt meer duidelijkheid kwam. Uit een grote koker kwam een mooie werphengel met een molen voor de dag en verder de nodige spullen. In tussentijd stapt een oude man van de fiets en vraagt, ‘ ben jij niet de kleinzoon van Henk’? Waarop de man antwoorden, ja dat klopt. 

Dus dan ben jij Jaap die de passie van je opa heeft overgenomen. Jaap lacht en geeft aan als kleine jongen al mee te gegaan met zijn opa. Ik kan uren aan de waterkant zitten met maar een doel, genieten van de natuur en proberen een vis te vangen die ik nog nooit heb gezien. Intussen zijn alle nieuwsgierige mensen weer vertrokken en pakt de man zijn fiets en neemt afscheid. Nadat deze is vertrokken zucht Jaap en denkt hé hé , eindelijk tijd om eens te gaan vissen. Het enigste wat wel altijd een vraag zal blijven hoe Jaap daadwerkelijk van achternaam hete. We weten wel dat hij iedereen een vis gunde.