Het is maandag 29 augustus en heb besloten om maar weer eens met mijn feederhengel op stap te gaan. Gelukkig is de warmte verdreven uit ons land en zijn de temperaturen aanzienlijk beter geworden. Dit is ook om aan de waterkant plaats te nemen een stuk beter moet ik zeggen. Maar goed eenmaal aan de visput te zijn aangekomen besloot ik om maar eens volop in de wind te gaan zitten die uit het noordoosten kwam. Maar al snel bleek dat van de wind al snel geen sprake meer was, en was het weer een tijd bladstil en een uur later was hij er weer. ja en dat gaf bij mij alweer een raar gevoel maar goed om zeven uur was ik kant en klaar en kon de dagsessie beginnen. Als ik met de feeder vis dan lig ik vaak een uurtje of twee op een plek en bij geen aanbeet dan verplaats ik hem naar een andere plek.
Nou moet zeggen dat er totaal geen signaal te zien was op de top, dus verplaatste ik het haakaas naar plek twee. Ook daar na twee uur te hebben gezeten totaal niets. Inmiddels waren er een aantal karpervissers bij gekomen maar die pakte rond twee uur de zaak weer in en vertrokken met de noorderzon , die hadden het geduld dus al snel op. Ik besloot zelf rond drie uur om maar eens een method in te zetten met een onderlijn van 10cm en haakje 10 plus een kleine 10 mm boilie. En nu deponeerde ik het zo'n vijf meter links van mij en heel dicht aan de kant. Dit was voor mij de laatste strohalm want rond half vijf is het altijd inpakken. En ja hoor tegen kwart voor vier knalt de feedertop naar 120 graden en kon het gevecht beginnen. De vis schoot gelijk richting het riet maar kon vrij gemakkelijk daar vandaan gedrild worden. Even later zie ik dat het een schubkarper is en die word de laatste tijd niet veel gevangen op deze visput. Nog een keer biedt de karper weerstand maar dan geeft ie het op, en glijd hij over het koortje van mijn landingsnet. Pffff dacht ik bij mijzelf eindelijk, en zeker als je na zoveel uren geen actie hebt gezien. Maar we weten ook dat dit erbij hoort als je op karper vist.
Reacties
Een reactie posten